0/5
Sterren rating
beginner
4 minuten om te lezen
juni 8, 2020
Geüpdatet: augustus 21, 2020
De breedte van de aandelenmarkt kan ervoor zorgen dat het lijkt alsof er te veel informatie is voor beleggers om te verwerken. Gelukkig bieden sommige alternatieven handelaren een makkelijkere manier om trends binnen de markt te identificeren. Een van de alternatieve manieren om naar de aandelenmarkt te kijken is via een aandelenindex.
I. Aandelenindices uitgelegd
Een aandelenindex meet en vermeldt veranderingen in de waarde van een groep geselecteerde aandelen. Een aandelenindex probeert de algemene trend van een nationale, regionale of internationale aandelenmarkt weer te geven. Gewoonlijk maakt een index gebruik van een gewogen gemiddelde van aandelenkoersen waarin bedrijven met een grotere beurswaarde onevenredig voorkomen. Met andere woorden, de aandelenindex evalueert de polsslag van een hele aandelenmarkt.
Aandelenindices zijn een uitstekend instrument voor beleggers om de kritieke prestatie-indicatoren (KPI’s) te meten van de effectenbeurzen waarop zij handelen. Handelaren hebben de mogelijkheid om de prestaties van de aandelen die ze aanhouden (of willen aanhouden) te vergelijken met de algemene prestaties van de algehele markt. Voorbeelden van aandelenindices zijn de Dow Jones Industrial Average, de FTSE, S&P 500 en vele andere.
II. Soorten aandelenindices
Er zijn verschillende soorten indices, afhankelijk van hun doel en het deel van de aandelenmarkt waar ze zich op richten:
Wereldwijde indices
Een wereldwijde index omvat aandelen van over de hele wereld. Een goed voorbeeld hiervan is de Morgan Stanley Capital International (MSCI). Deze index bevat ten minste één aandeel uit elk continent en is gewogen door beurswaarde. Een dergelijke index is cruciaal voor beleggers die hun portfolio willen diversifiëren.
Regionale indices
De regionale indices omvatten aandelen die afkomstig zijn uit regio’s die hetzij geografisch, hetzij op basis van het inkomen zijn gedefinieerd. Zo omvatten sommige indices aandelen uit Azië of Europa, terwijl andere regio’s zoals de opkomende markten of de grensmarkten bestrijken. Voorbeelden van regionale indices zijn de FTSE Developed Asia Pacific Index.
Nationale indices
Nationale indices kiezen aandelen die binnen soevereine grenzen vallen, zoals de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Canada, Japan of China. Deze indices geven de prestaties weer van de economie van het land waarin ze actief zijn. De nationale indices behoren tot de meest gevolgde binnen en buiten hun eigen land. Voorbeelden van dergelijke indices zijn onder andere de Nikkei 225 in Japan en de S&P 500 in de VS.
Sectorale indices
Sectorale indexen zijn vrij gespecialiseerd aangezien ze aandelen omvatten van een specifieke industrie of sector. Andere indices in deze categorie omvatten bepaalde soorten aandelen, zoals large-cap aandelen, groeiaandelen of waarde-aandelen. De Morgan Stanley Biotech Index omvat bijvoorbeeld aandelen die uitsluitend afkomstig zijn uit de biotechnologische industrie. De S&P 500 Value Index daarentegen volgt de aandelen op basis van een maatstaf van hun waarde.
Beursindices
Beursindices zijn indices die de prestaties van specifieke aandelen op een specifieke beurs volgen. Zo volgt de SSE Composite Index de prestaties van alle aandelen die op de Chinese Shanghai Stock Exchange worden verhandeld, terwijl de NASDAQ-100 de top 100 aandelen volgt die op de NASDAQ worden verhandeld. Interessant is dat sommige indices een aantal aandelen volgen die op een groep beurzen worden verhandeld. Enkele voorbeelden van dergelijke indices zijn de OMX Nordic 40 en de Euronext 100.
III. Conclusie
Aandelenindices zijn cruciale instrumenten waar beleggers op kunnen vertrouwen om de risicoblootstelling in hun portfolio’s te verminderen. Daarnaast zijn er exchange-traded funds die de prestaties van bepaalde indices volgen, waardoor beleggers de kans krijgen om het verminderde risico te benutten dat aan dergelijke indices verbonden is. In dit geval zal een belegger geen individuele aandelen binnen een index hoeven te kopen, maar in plaats daarvan de hele index. Uiteindelijk krijgt de belegger de kans om te verdienen aan de collectieve groei van de hele index zonder verlies te lijden van individuele componenten die waarde kunnen verliezen.