Nowa Zelandia notuje rekordową emigrację w obliczu wysokiego bezrobocia i kryzysu gospodarczego

Nowa Zelandia jest świadkiem bezprecedensowego wzrostu emigracji. Oficjalne dane pokazują, że w roku podatkowym kończącym się w czerwcu 2024 r. kraj opuściło rekordowe 131 200 osób.

Jest to najwyższy wskaźnik odejść w historii, spowodowany rosnącym bezrobociem, wysokimi stopami procentowymi i powolnym wzrostem gospodarczym.

Masowy exodus odzwierciedla rosnące niezadowolenie Nowozelandczyków z sytuacji gospodarczej kraju, co skłania wielu z nich do poszukiwania lepszych możliwości za granicą, szczególnie w sąsiedniej Australii.

Wysokie koszty utrzymania i ograniczone możliwości zatrudnienia

Według Statistics New Zealand, wśród emigrantów było 80 174 obywateli, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z poziomem sprzed pandemii.

Gwałtowny wzrost liczby wyjazdów pokazuje niezadowolenie z obecnej sytuacji gospodarczej w Nowej Zelandii, gdzie koszty życia są wysokie, a możliwości zatrudnienia ograniczone.

Exodus jest szczególnie zauważalny wśród wykwalifikowanych pracowników, którzy coraz częściej udają się do krajów o silniejszej gospodarce i lepszych perspektywach zatrudnienia.

Gospodarka wzrosła zaledwie o 0,2%

Fala emigracji ma miejsce w obliczu poważnych wyzwań gospodarczych w Nowej Zelandii.

Agresywne zacieśnianie polityki pieniężnej przez Rezerwę Banku Nowej Zelandii, w wyniku którego stopa procentowa wzrosła o 521 punktów bazowych od 2021 r., przyczyniło się do gwałtownego spowolnienia aktywności gospodarczej.

W pierwszym kwartale 2024 r. gospodarka wzrosła zaledwie o 0,2%, a bezrobocie wzrosło do 4,7% w drugim kwartale.

Pomimo wysiłków zmierzających do ograniczenia inflacji, utrzymuje się ona uparcie na wysokim poziomie 3,3%.

Z kolei Australia aktywnie rekrutuje wykwalifikowanych pracowników z Nowej Zelandii, szczególnie do sektorów, w których brakuje pracowników, takich jak pielęgniarstwo, policja i nauczanie.

Rząd Australii oferuje atrakcyjne pakiety relokacyjne, które sprawiają, że przeprowadzka przez Morze Tasmana staje się jeszcze bardziej atrakcyjna dla osób, które mają trudności ze znalezieniem zatrudnienia lub są zagrożone utratą pracy w Nowej Zelandii.

Choć wskaźnik migracji netto w Nowej Zelandii pozostaje dodatni, a więcej osób przyjeżdża niż wyjeżdża, ekonomiści przewidują, że tendencja ta osłabnie ze względu na utrzymujące się trudności gospodarcze kraju.

Atrakcyjność Nowej Zelandii jako celu podróży dla obcokrajowców maleje, a coraz mniej osób rozważa przeprowadzkę do kraju zmagającego się ze stagnacją gospodarczą.

Skuteczne zarządzanie kryzysem w Nowej Zelandii podczas pandemii COVID-19 przyciągnęło do kraju wielu ekspatriantów.

Jednak w miarę jak sytuacja na świecie się stabilizuje, słabości gospodarki kraju stają się coraz bardziej widoczne, co prowadzi do odwrócenia tej tendencji.

Rosnące koszty utrzymania w połączeniu z mniejszą liczbą ofert pracy zmuszają Nowozelandczyków do ponownego rozważenia swoich opcji. Wielu z nich decyduje się na emigrację w poszukiwaniu lepszej jakości życia.

Redukcje zatrudnienia w rządzie pogłębiają niepewność zatrudnienia

Aby pogłębić wyzwania gospodarcze, rząd Nowej Zelandii podjął decyzję o znaczącej redukcji zatrudnienia w służbie publicznej.

W wyniku tej decyzji wielu wykwalifikowanych pracowników straciło pracę, co jeszcze bardziej nasiliło tendencję emigracyjną.

Podczas gdy Australia i inne kraje oferują lepsze bezpieczeństwo pracy i perspektywy ekonomiczne, Nowozelandczykom coraz trudniej jest uzasadnić pozostanie w kraju, w którym perspektywy ekonomiczne pozostają niepewne.

Ta rekordowa fala emigracji odzwierciedla szersze zmiany w krajobrazie gospodarczym Nowej Zelandii, w której kraj zmaga się z utrzymaniem siły roboczej w obliczu rosnącej światowej konkurencji o utalentowanych pracowników.

W obliczu narastającej presji ekonomicznej rząd stoi przed wyzwaniem rozwiązania podstawowych problemów będących przyczyną tego masowego exodusu.