Przełamywanie barier: dlaczego droga do kobiecej prezydentury w USA pozostaje nieuchwytna

Nieobecność kobiety-prezydenta w Stanach Zjednoczonych, kraju słynącym ze swoich wartości, takich jak równość i postęp, pozostaje wyraźną anomalią.

Pomimo znacznego postępu w zakresie równości płci, najwyższy urząd w kraju nie została jeszcze obsadzona przez kobietę.

Kwestia ta stała się pilniejsza, gdy prezydent Joe Biden zdecydował się wycofać z wyścigu o reelekcję, co doprowadziło do tego, że wiceprezydent Kamala Harris została prawdopodobną kandydatką Demokratów.

Droga do przełamania tej bariery jest jednak najeżona głęboko zakorzenionymi przeszkodami społecznymi i wyzwaniami systemowymi.

Kamala Harris: Nowy rozdział w amerykańskiej polityce?

Nominacja Harrisa na następcę Bidena podkreśla zarówno postęp, jak i utrzymujące się wyzwania.

Harris w swoim oświadczeniu wyraziła wdzięczność za wsparcie Bidena i przedstawiła swoją wizję zjednoczenia Partii Demokratycznej i narodu wbrew programowi Donalda Trumpa.

Jestem zaszczycony, że mam poparcie Prezydenta, a moim zamiarem jest zasłużenie i wygranie tej nominacji. W ciągu ostatniego roku podróżowałem po całym kraju, rozmawiając z Amerykanami o jasnym wyborze w tych doniosłych wyborach. I to właśnie będę robić w nadchodzących dniach i tygodniach. Zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby zjednoczyć Partię Demokratyczną – i zjednoczyć nasz naród – aby pokonać Donalda Trumpa i jego ekstremalny program Projektu 2025

Gubernator Kalifornii Gavin Newsom również publicznie pochwalił Harris, podkreślając jej odporność i wytrwałość w obliczu przeciwności politycznych. Poparcie Newsoma podkreśla jego wiarę w zdolność Harrisa do poprowadzenia oskarżenia przeciwko kontrowersyjnej polityce Trumpa.

Z drugiej strony Republikanie krytykowali Harris, łącząc ją z domniemanymi niepowodzeniami Bidena i podkreślając spory polityczne wokół jej potencjalnej prezydentury.

Tymczasem niedawna ankieta YouGov ujawnia złożony krajobraz poparcia dla Harrisa. Podczas gdy 60% wyborców Demokratów opowiada się za jej nominacją, 21% woli innych kandydatów, a 19% pozostaje niezdecydowanych.

W hipotetycznych pojedynkach z Trumpem Harris nieznacznie traci pozycję, co odzwierciedla zacięty wyścig, który podkreśla zmienność obecnej dynamiki wyborczej. Niezależni wyborcy wykazują mniejszy entuzjazm – tylko 30% popiera Harrisa.

Według danych Statisty 6 na 10 Demokratów preferuje Kamalę Harris jako kandydatkę, a pozostali są niezdecydowani.

Uprzedzenia związane z płcią w amerykańskiej polityce

Pomimo postępu w zakresie równości płci głęboko zakorzenione uprzedzenia kulturowe i systemowe w dalszym ciągu utrudniają postęp kobiet w polityce.

Adelys Ferro, analityk i aktywistka Demokratów, podkreśla, że brak kobiety-prezydenta odzwierciedla utrzymujące się uprzedzenia związane z płcią, a nie deficyt kompetencji kobiet.

Ferro argumentuje, że bariery, przed którymi stoją kobiety, mają swoje źródło w uprzedzeniach kulturowych, które tworzą atmosferę wykluczenia na arenie politycznej i korporacyjnej.

„Pomimo przygotowania i kwalifikacji kobiet, uprzedzenia społeczne w dalszym ciągu utrudniają im awans na najwyższe szczeble władzy” – wyjaśnia Ferro. To uprzedzenie utrwala zdominowany przez mężczyzn krajobraz polityczny, co utrudnia kobietom objęcie funkcji prezydenta.

Postęp i ciągłe wyzwania

Postęp kobiet w amerykańskiej polityce jest ewidentny, ale niewystarczający do przełomowej prezydentury.

Według raportu Centrum Amerykańskich Kobiet i Polityki z 2024 r. kobiety posiadają rekordowe 25% miejsc w Senacie i 28,2% miejsc w Kongresie.

Chociaż liczby te odzwierciedlają postęp, nie zapewniają kobiet na stanowisku prezydenta.

Ferro zwraca uwagę, że przywódcy społeczni i polityczni w dalszym ciągu wahają się przed wyborem kobiety na prezydenta ze względu na utrzymujące się piętno i błędne przekonania na temat gotowości kobiet do objęcia najwyższego urzędu.

Powolną i żmudną drogę do osiągnięcia parytetu płci w amerykańskiej polityce dodatkowo komplikują głęboko zakorzenione uprzedzenia i oczekiwania kulturowe.

Kandydowanie na prezydenta wiąże się z wyjątkowymi wyzwaniami dla kobiet, takimi jak zabezpieczenie zasobów finansowych i wsparcie kampanii.

Historycznie rzecz biorąc, kobiety napotykały przeszkody w zdobywaniu niezbędnego finansowania i możliwości nawiązywania kontaktów, co stawiało je w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z mężczyznami.

Ta dysproporcja finansowa ogranicza ich zdolność do konkurowania na równych zasadach, wzmacniając męską dominację w polityce.

Międzynarodowe przykłady kobiecego przywództwa

Chociaż Stany Zjednoczone nie wybrały jeszcze kobiety na prezydenta, innym krajom udało się pokonać tę barierę.

Angela Merkel (Niemcy), Jacinda Ardern (Nowa Zelandia), Tsai Ing-wen (Tajwan) i wybitni przywódcy Ameryki Łacińskiej, tacy jak Michelle Bachelet (Chile) i Dilma Rousseff (Brazylia) pokazują, że kobiety mogą skutecznie przewodzić na najwyższych szczeblach rząd.

Przykłady te podkreślają możliwość zmian w środowisku politycznym USA i podkreślają potrzebę usunięcia ograniczeń uniemożliwiających wybór kobiety na prezydenta.

Zachęcanie kobiet do kandydowania i wyborów

Wspieranie sprawiedliwego krajobrazu politycznego wymaga uznania i docenienia zdolności przywódczych kobiet.

Ferro podkreśla postęp, jaki kobiety poczyniły na stanowiskach kierowniczych, zauważając, że ich rosnąca obecność na stanowiskach kierowniczych odzwierciedla zmianę w kierunku szerszej akceptacji kobiet-liderów.

Opowiada się za skupieniem się na kwalifikacjach i polityce kandydatów, a nie na płci, aby promować bardziej włączające środowisko polityczne.

Popularność a polityka w wyborach prezydenckich w USA

W wyborach prezydenckich w USA często przedkłada się popularność nad merytoryczne dyskusje polityczne, co stwarza wyzwania dla kandydatek.

Ferro wyraża zaniepokojenie faktem, że skupianie się na charyzmie i populizmie podważa znaczenie zarządzania i wpływu polityki.

Twierdzi, że zmiana w kierunku oceniania kandydatów na podstawie ich programów politycznych i kwalifikacji, a nie atrakcyjności, mogłaby sprzyjać bardziej inkluzywnemu środowisku politycznemu.

Droga do wyboru kobiety na prezydenta w Stanach Zjednoczonych pozostaje złożona i wiąże się z głęboko zakorzenionymi uprzedzeniami kulturowymi i barierami systemowymi.

Jednak w miarę jak kobiety w dalszym ciągu demonstrują swoje możliwości na stanowiskach kierowniczych, perspektywa osiągnięcia tego kamienia milowego staje się coraz bardziej realna.

Promując bardziej świadomy i sprawiedliwy krajobraz polityczny, Stany Zjednoczone mogą zbliżyć się do zapewnienia dostępności prezydentury wszystkim wykwalifikowanym kandydatom, niezależnie od płci.