USA nakazują Chevronowi wstrzymanie działalności w Wenezueli w ciągu 30 dni.

Administracja Trumpa podjęła we wtorek dramatyczny krok, cofając ważną licencję operacyjną, której amerykański gigant naftowy Chevron potrzebował do prowadzenia działalności w Wenezueli.

Decyzja ta jest następstwem potępienia przez Waszyngton rządu prezydenta Nicolása Maduro za brak konkretnych postępów w kluczowych reformach wyborczych.

Od 2022 roku Chevron wysyłał około 200 000 baryłek wenezuelskiej ropy dziennie, co stanowiło co najmniej jedną czwartą krajowej produkcji ropy naftowej, jak wynika z raportu Reutersa.

Wpływ na wenezuelską gospodarkę i wydobycie ropy naftowej

Zgodnie z zaktualizowaną licencją Departamentu Skarbu USA, Chevron ma czas do 3 kwietnia na zakończenie eksportu i innych operacji w Wenezueli.

Okres przejściowy rodzi pytania o to, jak szybko wenezuelski rynek ropy naftowej będzie w stanie dostosować się do utraty jednego ze swoich największych odbiorców.

Spółki joint venture Chevronu z państwowym przedsiębiorstwem Petróleos de Venezuela, SA (PDVSA) odpowiadają za ponad jedną czwartą całkowitej produkcji ropy naftowej w tym kraju.

Cofnięcie licencji mogłoby spowodować drastyczny spadek produkcji, pogarszając i tak już pilny kryzys gospodarczy, charakteryzujący się rosnącą inflacją i niedoborami żywności oraz innych podstawowych artykułów.

Decyzja spotkała się z ostrą reakcją wenezuelskiej wiceprezydent Delcy Rodríguez.

Rodríguez podkreślił, że ten środek będzie miał konsekwencje nie tylko dla wenezuelskiej gospodarki, ale także dla globalnych rynków ropy naftowej i stosunków dyplomatycznych między USA a Wenezuelą.

Powiedział również, że rozwiązanie licencji wpłynie przede wszystkim na Stany Zjednoczone, podnosząc ceny benzyny i zwiększając ryzyko dla amerykańskich firm inwestujących za granicą.

Konsekwencje i reakcje polityczne

Ta zmiana polityki nastąpiła po kontrowersyjnych wyborach prezydenckich, które odbyły się 28 lipca 2024 r. Społeczność międzynarodowa ostro skrytykowała te wybory, oskarżając je o brak przejrzystości i bezstronności.

Pomimo kontroli Maduro nad instytucjami wyborczymi i sądowniczymi, opozycja pod przewodnictwem Edmunda Gonzaleza i Maríi Coriny Machado ogłosiła zwycięstwo w wyborach.

Rząd Maduro wielokrotnie potępiał sankcje USA i innych krajów jako nielegalne i jako „wojnę ekonomiczną”, mającą na celu destabilizację kraju.

Kryzys polityczny pozostaje nierozwiązany, a opozycja umacnia swoją władzę w obliczu powszechnego zniechęcenia, trudności ekonomicznych i rozpaczy.

Trump i Wenezuela

Od objęcia urzędu w styczniu prezydent USA Donald Trump stwierdził, że kraj nie potrzebuje wenezuelskiej ropy naftowej, która w ubiegłym roku stanowiła około 3,5% amerykańskiego importu ropy naftowej, czyli około 220 000 baryłek dziennie.

Jednakże ten eksport był kluczowy dla Chevronu w odzyskaniu miliardów dolarów zaległych długów od Wenezueli.

Podobny nakaz wycofania się wydany przez poprzednią administrację Trumpa w 2020 r. pozwolił Chevronowi na kontynuowanie produkcji ropy naftowej i utrzymanie wspólnych przedsięwzięć z PDVSA, ale zakazał eksportu i importu.

Z czasem doprowadziło to do gwałtownego spadku produkcji i narastania niezapłaconych należności.

Pytanie brzmi, jak skuteczne są te sankcje? Krytycy argumentują, że chociaż te środki mogą powodować krótkoterminowe cierpienia gospodarcze, ostatecznie wzmacniają administrację Maduro, podsycając nastroje nacjonalistyczne przeciwko zagranicznym wrogom.

Jeśli licencja Chevronu wygaśnie, może to mieć konsekwencje dla szerszego globalnego rynku ropy naftowej. Prawdopodobnie wpłynie to na ceny ropy, które analitycy uważnie śledzą, szczególnie w kontekście geopolitycznej niestabilności w innych regionach produkujących ropę.