Van Ashtead tot Flutter: waarom verplaatsen Britse beursgenoteerde bedrijven hun notering naar de VS?

De Britse aandelenmarkt kampt met een nieuwe tegenslag, nu Ashtead, een prominent lid van de FTSE 100 en een van de meest waardevolle beursgenoteerde bedrijven van Londen, aankondigt zijn primaire notering te verplaatsen naar New York.

Met deze beslissing voegt Ashtead zich bij de lijst van grote bedrijven die hogere waarderingen en grotere investeerdersgroepen aan de overkant van de Atlantische Oceaan nastreven. Hiermee wordt de positie van Londen als wereldwijd financieel centrum verder ondermijnd.

Ashtead, een wereldwijde leider in verhuur van bouwmachines met een marktkapitalisatie van £ 28 miljard, genereert bijna al zijn winst in Noord-Amerika via zijn merk Sunbelt Rentals.

De raad van bestuur van het bedrijf concludeerde dat de VS een ‘natuurlijke beursnoteringsplek op de lange termijn’ biedt vanwege de dominantie van de VS in de inkomstenstromen, de operationele voetafdruk en het belang van investeerders.

CEO Brendan Horgan benadrukte dat een notering in New York de liquiditeit zou vergroten en Ashtead aantrekkelijker zou maken voor Amerikaanse institutionele beleggers.

Ondanks deze verandering blijft Ashtead een notering op de London Stock Exchange (LSE) behouden.

De stap betekent echter dat het bedrijf zijn plek in de FTSE 100 verliest, een index die synoniem staat voor de Britse zakelijke elite.

Britse bedrijven stromen naar Amerikaanse beurzen

Ashtead is niet de enige die een notering op de Amerikaanse beurs nastreeft.

In de afgelopen jaren hebben verschillende grote Britse bedrijven hun primaire notering verplaatst naar de VS of overwegen dit actief:

Flutter Entertainment, de eigenaar van Paddy Power, heeft zijn primaire notering verplaatst naar New York. Dit is een dubbele notering die erop gericht is de aanwezigheid op de Amerikaanse markt te vergroten.

CRH, de bouwmaterialenreus, verplaatste eerder dit jaar zijn beursnotering vanwege de voordelen van de waardering.

Ferguson (voorheen Wolseley), de groep die zich bezighoudt met loodgieterswerk en verwarming, maakte de overstap in 2022. Na de overstap steeg de waarde van het bedrijf aanzienlijk.

In een interview met Bloomberg in april gaf Wael Sawan, CEO van Shell, aan dat het bedrijf “openstaat voor alle opties” om het verschil in waardering tussen Shell en zijn Amerikaanse concurrenten Chevron en ExxonMobil aan te pakken.

Hij erkende dat er een mogelijkheid is dat de primaire notering van Shell van Londen naar de VS verplaatst wordt.

In juli maakte Sawan echter duidelijk dat er geen onmiddellijke plannen waren om de notering van het bedrijf te verplaatsen.

In plaats daarvan richtte Shell zich op het verhogen van de aandeelhouderswaarde door het aantal inkopen van eigen aandelen te vergroten. Dit is een strategie die erop gericht is de aandelenkoers van het bedrijf te verhogen, terwijl de huidige beursnotering behouden blijft.

Buiten het Verenigd Koninkrijk heeft ook een andere Europese energiegigant, TotalEnergies, interesse getoond in een mogelijke notering in de VS. Dit komt door de uitdagingen om in Europa kapitaal te werven vanwege het klimaatbeleid.

Waarderingsproblemen zorgen voor de uittocht

De aantrekkingskracht van de Amerikaanse markten is grotendeels te danken aan de aanzienlijke waarderingverschillen tussen bedrijven die in Londen en New York genoteerd staan.

Uit een analyse van JPMorgan Chase & Co. blijkt dat bedrijven die hun noteringen naar de VS verplaatsen, vaak hogere waarderingen behalen en de kortingskloof met Amerikaanse concurrenten verkleinen.

Sinds de overname zijn de marktwaarden van CRH en Ferguson bijvoorbeeld beter afgestemd op die van hun Amerikaanse concurrenten.

De afgelopen drie jaar hebben beursgenoteerde Amerikaanse bedrijven een robuuste financiële prestatie laten zien. De winst is met een jaarlijks gemiddelde van 3,4% gestegen.

De omzet van deze bedrijven is nog aanzienlijker gestegen, met 6,5% per jaar. Dit toont aan dat de verkoopactiviteiten zijn toegenomen en dat dit heeft geleid tot een grotere winst.

Aantal bedrijven dat maandelijks op de London Stock Exchange (LSE) verhandelt van januari 2015 tot mei 2024, Bron: Statista

Britse beursgenoteerde bedrijven daarentegen hebben een moeilijke periode doorgemaakt. Hun winst daalde gemiddeld met 9,5% per jaar in dezelfde periode.

Hoewel de omzet met 2,5% per jaar bescheiden is gestegen, duidt de daling van de winst erop dat stijgende kosten of hogere herinvesteringsniveaus de winstmarges aantasten.

Opmerkelijk is dat de Amerikaanse aandelenmarkt wordt verhandeld tegen een prijs-winstverhouding (PE) van 33,3x, aanzienlijk hoger dan de driejarige gemiddelde PE van 27,1x. De Britse aandelenmarkt wordt verhandeld tegen een PE-ratio van 20,1x, aanzienlijk hoger dan de driejarige gemiddelde van 14,5x, maar ver achter op de Amerikaanse markt.

Deze waardingskloof heeft druk gezet op beursgenoteerde bedrijven in het Verenigd Koninkrijk om alternatieve markten te onderzoeken die beter aansluiten bij hun werkelijke waarde.

Amerikaanse oproep: een bloeiend ecosysteem voor aandelen

De sterke groei van de Amerikaanse aandelenmarkt is een andere belangrijke trekkingsfactor.

De NYSE en Nasdaq bieden toegang tot een groot kapitaalpotentieel en richten zich op snelgroeiende sectoren zoals technologie en kunstmatige intelligentie.

Dit dynamische ecosysteem biedt mogelijkheden voor zowel de creatie van langetermijnwaarde als speculatieve handel, en spreekt een breed scala aan investeerders aan.

Ook de shortsellingactiviteit, de hogere handelsvolumes en de cultuur van innovatie hebben de Amerikaanse markten aantrekkelijker gemaakt.

Daarentegen heeft de voorkeur van de Britse markt voor langetermijnbeleggingsstrategieën soms geleid tot langzamere groei en lagere rendementen.

Historisch gezien heeft de FTSE 100 zich bewezen als een betrouwbare index tijdens economische turbulentie.

De prestaties van het bedrijf in de afgelopen vijf jaar zijn echter teleurstellend: slechts een stijging van 13% in vergelijking met de stijging van 58% van de Dow Jones. Dit laat zien dat het bedrijf steeds meer moeite heeft.

Jack Kessler, columnist bij de Evening Standard , merkte op dat de Amerikaanse markten “gewoon veel lucratiever” zijn, waardoor het voor Britse bedrijven steeds moeilijker wordt om de overstap te weerstaan.

De trend roept ook vragen op over de lange termijn haalbaarheid van het Verenigd Koninkrijk als bestemming voor internationale bedrijven.

Welke rol heeft Brexit gespeeld?

De Brexit heeft ook bijgedragen aan de afname van de aantrekkingskracht van het Verenigd Koninkrijk als beursnoteringsplek.

De politieke en economische onzekerheid rond de Brexit heeft buitenlandse investeerders afgeschrikt en bedrijven met een sterke Europese aanwezigheid aangemoedigd om alternatieve markten te overwegen.

De Britse overheid en toezichthouders hebben geprobeerd de exodus van bedrijven te stoppen door hervormingen door te voeren die gericht zijn op de heropleving van de LSE.

De Financial Conduct Authority (FCA) voerde eerder dit jaar de meest ingrijpende herziening door van de beursnoteringseisen in tientallen jaren. Hiermee werden de vereisten vereenvoudigd om Londen concurrerender te maken.

Bovendien streefden de “Edinburgh-hervormingen” die in 2022 werden gelanceerd, ernaar om de financiële dienstensector te moderniseren.

Critici stellen echter dat deze maatregelen nog geen significante resultaten hebben opgeleverd.

Wat zijn mogelijke oplossingen om vermeldingen in het Verenigd Koninkrijk te behouden?

Dr. Rama Prasad Kanungo van de UCL Global Business School for Health heeft verschillende strategische hervormingen voorgesteld om de concurrentievermogen van de London Stock Exchange (LSE) te versterken.

Een cruciaal voorstel is het invoeren van mechanismen voor de handel in meerdere aandelenklassen. Dit is een gangbare praktijk in de VS, die oprichters in staat stelt de controle over hun bedrijf te behouden en toch kapitaal op te halen.

In tegenstelling hiertoe is de Britse markt traag met het invoeren van dergelijke structuren, wat de aantrekkingskracht voor innovatieve en door oprichters geleide bedrijven mogelijk beperkt.

Dr. Kanungo beveelt ook aan om de behandeling van gedelistte aandelen opnieuw te bekijken en stelt voor dat de LSE opties introduceert voor deze aandelen om over te stappen op handel buiten de beurs, vergelijkbaar met de bepalingen die door de NYSE en Nasdaq worden aangeboden.

Deze aanpak zou de flexibiliteit vergroten en de transactiekosten voor beleggers verlagen.

Bovendien benadrukt hij de noodzaak om administratieve procedures te vereenvoudigen en de loonverschillen tussen Britse en Amerikaanse leidinggevenden aan te pakken.

In het Verenigd Koninkrijk spelen aandeelhouders een doorslaggevende rol bij de beloning van bestuurders, terwijl hun Amerikaanse tegenhangers slechts een adviserende functie hebben.

Door deze problemen aan te pakken, kan de LSE meer internationale bedrijven aantrekken en behouden en tegelijkertijd haar concurrentievermogen ten opzichte van andere beurzen verbeteren.