Chiny ignorują amerykańskie sankcje, zwiększając import irańskiej ropy naftowej, a zapasy w Shandong osiągają rekordowe poziomy.

W marcu, w związku z zaostrzającymi się sankcjami USA, zapasy ropy naftowej w Shandong osiągnęły rekordowe poziomy.

Według raportu Vortexa, było to spowodowane zwiększeniem importu objętej sankcjami ropy naftowej przez chińskie rafinerie, które w ten sposób zignorowały amerykańskie sankcje.

Chiński import ropy naftowej drogą morską, napędzany głównie rekordowymi dostawami irańskiej ropy do regionu Shandong, osiągnął w marcu poziom 10,6 miliona baryłek dziennie, najwyższy od października 2023 roku.

Według agencji wywiadowczej zajmującej się śledzeniem statków, rafinerie szybko zwiększają swoje zapasy ropy naftowej w odpowiedzi na obawy, że najnowsze amerykańskie sankcje wobec tankowców powiązanych z Iranem mogą zakłócić przepływ irańskiej ropy.

W marcu import chińskiej ropy naftowej z Iranu osiągnął nowy rekord, wynosząc 1,8 miliona baryłek dziennie.

Szacunki Vortexa wskazują, że prowincja Shandong odpowiadała za ponad 1,5 miliona baryłek dziennie z tej całkowitej ilości, co stanowi prawie 50% wzrost w porównaniu ze średnią z 2024 roku.

Zapasy na lądzie gwałtownie rosną.

W marcu zapasy ropy naftowej na lądzie w Shandongu odnotowały najszybszy miesięczny wzrost w historii, zwiększając się o ponad 20 milionów baryłek. Ten skok ściśle odpowiada wzrostowi dostaw irańskiej ropy.

„Obecnie wysokie poziomy zapasów wzmocniły pozycję negocjacyjną producentów czajników z Shandong, pozwalając im na spowolnienie gromadzenia zapasów i żądanie większych rabatów na nadchodzące dostawy” – powiedziała Emma Li, starsza analityczka rynku w Vortexa.

Pomimo prawdopodobnie wolniejszego napływu surowców w kwietniu, popyt na surowce z rabatem pozostaje silny, wspierany przez poprawę marż rafineryjnych na rynku krajowym w kwietniu, w związku z załamaniem się cen ropy naftowej.

Szacunki wskazują, że ilość irańskiej ropy naftowej przechowywanej na morzu w południowej części Morza Chińskiego nieznacznie spadła z 33 milionów baryłek na początku marca do 30 milionów baryłek na koniec miesiąca.

Rekordowy, prawie siedmioletni poziom eksportu, wynoszący prawie 1,8 miliona baryłek dziennie w marcu, sugeruje, że Iran szybko podjął działania, aby eksportować ropę na wschód, zanim doszło do potencjalnych zakłóceń w dostawach.

Rosyjska ropa naftowa z Arktyki celuje w Shandong.

Według danych Vortexa, chiński import rosyjskiej ropy naftowej drogą morską odbił się w marcu do 1,3 miliona baryłek dziennie, osiągając średnią z 2024 roku.

Ten wzrost był głównie napędzany przez skok cen gatunków z Dalekiego Wschodu, które osiągnęły najwyższy poziom od 12 miesięcy.

Ten wzrost był spowodowany zakupem przez nabywców przecenionych ładunków ropy Sokol i Sakhalin Blend, które utknęły w portach od stycznia i lutego.

Te zyski zrekompensowały spadek importu ropy Urals i ropy arktycznej z dalekich tras, który był ograniczony niedoborem nieobjętych sankcjami tankowców po wprowadzeniu sankcji USA 10 stycznia.

Rosyjska ropa naftowa z Arktyki, transportowana na objętych sankcjami tankowcach po 10 stycznia, zaczęła docierać na Morze Południowochińskie – powiedział Li.

Te dostawy są skierowane do rafinerii typu „czajnik”, które od 2024 roku znacznie zmniejszyły zakupy rosyjskiej ropy naftowej z dalekich tras.

VLCC zauważony w Shandongu.

Zaobserwowano, że bardzo duży tankowiec (VLCC), który nie był objęty sankcjami i wcześniej brał udział w irańskich dostawach ropy naftowej metodą STS (ship-to-ship), przewozi rosyjską ropę naftową z Arktyki do Shandong w Chinach.

Ropa naftowa została załadowana na VLCC za pomocą dwóch transferów STS.

Li powiedział:

To sugeruje, że rosyjska ropa była oferowana z jeszcze większymi rabatami niż irańska, co było atrakcyjne dla wrażliwych na cenę rafinerii typu „czajnik”.

Według Vortexa, około 20 milionów baryłek rosyjskiej ropy naftowej z Arktyki, obecnie transportowanych na Daleki Wschód, ma zaspokoić chiński popyt.

Li dodał, że przewidywany wzrost nadwyżki objętej sankcjami ropy naftowej zaostrzy konkurencję i może zachęcić nowych uczestników „ciemnej floty” do przeprowadzania transferów STS na Morzu Południowochińskim.