Welke belangrijke beslissingen zijn er genomen op dag 1 van de G20-top?

De langverwachte G20-top in de Indiase hoofdstad New Delhi zag op de openingsdag verschillende mondiaal belangrijke ontwikkelingen met betrekking tot het stimuleren van economische en sociale vooruitgang over de hele wereld.

Nu India dit jaar het voorzitterschap van de groep bekleedt, zit de premier van India, Narendra Modi, de G20-top voor.

Schaal

Er is aanzienlijk voorbereidend werk verricht in de maanden voorafgaand aan het tweedaagse evenement, met onder meer meer dan 220 G-20-bijeenkomsten, bestaande uit 17 discussies op ministerniveau over portefeuilles als handel, buitenlandse zaken en financiën, met standpunten van ruim 60 landen.

De top is momenteel gastheer voor 43 wereldleiders en wordt bijgewoond door meer dan 25.000 afgevaardigden uit 115 landen.

Op het gebied van beleid en onderzoek heeft het Indiase G20-voorzitterschap 112 uitkomstdocumenten vrijgegeven, naar verluidt twee tot vijf keer zoveel als de resultaten van eerdere voorzitterschappen.

Dr. Muqtedar Khan, hoogleraar bij de afdeling Politieke Wetenschappen en Internationale Betrekkingen aan de Universiteit van Delaware, voegde hieraan toe:

… (naar mijn mening) kun je nu al zeggen dat de G20-top in India een succes is geweest… dit zal de geschiedenis ingaan als een succesvolle G-top.

Gezien de brede inspanningen van de organisatoren was de top ongekend wat betreft diversiteit, overleg en resultaat.

Consensus over de Delhi Declaration

Een van de grootste zorgen in de G20 was de angst dat de top niet tot een collectieve consensusverklaring zou kunnen leiden die door alle deelnemende landen wordt gesteund.

De angst voor een mogelijke impasse werd nog vergroot door het feit dat geen van de eerdere G20-topconferenties er niet in is geslaagd een unaniem gesteunde verklaring op te stellen.

Zoals verwacht was het belangrijkste punt van onenigheid de kwestie van Oekraïne, waarbij de EU zich verzette tegen de voorgestelde taal omdat deze te zacht zou zijn tegenover Rusland.

Anderzijds zou elke poging om de taal te versterken waarschijnlijk niet aanvaardbaar zijn geweest voor het Kremlin en misschien ook voor de Chinese regering.

Maar intensieve onderhandelingen door ‘sherpa’s’, de persoonlijke vertegenwoordigers van de staatshoofden, wierpen uiteindelijk hun vruchten af.

Alle partijen wisten op dag 1 van de top een consensus te bereiken en brachten een gezamenlijke verklaring van 34 pagina’s uit: de G20 New Delhi Leaders’ Declaration (‘de Delhi Declaration’).

De Delhi Declaration maakt geen melding van Russische agressie, zoals het geval was tijdens de Top van Bali vorig jaar, maar merkte in plaats daarvan op:

In overeenstemming met het VN-Handvest moeten alle staten zich onthouden van de dreiging met of het gebruik van geweld om territoriale verwerving na te streven, wat indruist tegen de territoriale integriteit, soevereiniteit of politieke onafhankelijkheid van welke staat dan ook. Het gebruik of de dreiging van het gebruik van kernwapens is ontoelaatbaar… We hebben het menselijk lijden en de negatieve toegevoegde gevolgen van de oorlog in Oekraïne benadrukt met betrekking tot de mondiale voedsel- en energiezekerheid, toeleveringsketens, macrofinanciële stabiliteit, inflatie en groei… welkom iedereen relevante en constructieve initiatieven ter ondersteuning van een alomvattende, rechtvaardige en duurzame vrede in Oekraïne, die alle doelstellingen en beginselen van het VN-Handvest zal hooghouden…

Punt 14 van de Delhi Declaration was een weerspiegeling van de eerdere oproep van premier Modi:

Het huidige tijdperk mag geen oorlog zijn.

In reactie op de verandering in standpunt ten opzichte van de agressiever geformuleerde Bali-verklaring merkte S. Jaishankar, minister van Buitenlandse Zaken van India, een carrièrediplomaat die eerder diende als Hoge Commissaris in Singapore, en ambassadeur in Tsjechië, China en de Verenigde Staten, op:

De situatie was anders. Sindsdien zijn er veel dingen gebeurd, en als je in het geopolitieke deel van de verklaring van de leiders kijkt, zijn er in totaal acht paragrafen. Zeven daarvan richten zich op de kwestie-Oekraïne, en veel daarvan belichten problemen die van grote hedendaagse betekenis zijn.

De Verklaring erkende de aanzienlijke gevolgen van deze geopolitieke gebeurtenissen voor de wereldeconomie, en benadrukte tegelijkertijd de cruciale rol van Turkije in het Zwarte Zeegraaninitiatief van Istanbul en de VN.

Naast de kwestie Oekraïne was de Verklaring gebouwd op een fundament van vijf belangrijke pijlers: sterke en duurzame groei; vooruitgang creëren op het gebied van de SDGs; duurzame ontwikkeling; het opbouwen en versterken van multilaterale instellingen voor de 21e eeuw en het nieuw leven inblazen van de mondiale samenwerking.

Andere belangrijke punten waren onder meer het uitbreiden van de steun aan de Financial Action Task Force (FATF), een intergouvernementele organisatie met het mandaat om het witwassen van geld en de financiering van terrorisme te bestrijden; en roept op tot meer beleid en regelgeving op het gebied van crypto-activa.

Nirmala Sitharaman, minister van Financiën van India, merkte op:

…bouwstenen voor een mondiaal gecoördineerd en alomvattend beleids- en regelgevingskader voor crypto-activa….er ontstaat een mondiale consensus over hetzelfde….voor een mondiaal gecoördineerde aanpak van crypto-activa…Het voorzitterschap met de steun van het IMF en de FSB bepaalt deze contouren…

Met betrekking tot de klimaatverandering dringt de Declaration er bij landen op aan om te handelen in overeenstemming met de Overeenkomst van Parijs en de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 graden Celsius.

Bovendien ondersteunt de Delhi Declaration:

…inspanningen om de capaciteit voor hernieuwbare energie wereldwijd te verdrievoudigen… tegen 2030… om inefficiënte subsidies voor fossiele brandstoffen die verkwistende consumptie aanmoedigen op de middellange termijn geleidelijk af te schaffen en te rationaliseren…(en) om investeringen en klimaatfinanciering snel en substantieel op te schalen van miljarden naar biljoenen van dollars wereldwijd uit alle bronnen.

De Afrikaanse Unie heeft een permanent lidmaatschap toegekend

Alvorens de procedure te starten, kondigde premier Modi de uitnodiging aan aan de Afrikaanse Unie, het 55 leden tellende blok, om als volwaardig lid van de G20 toe te treden, met de bedoeling de zorgen van het Zuiden te vergroten.

Door een permanent lid van de multilaterale organisatie te worden, heeft de Afrikaanse Unie nu dezelfde status als de 27 leden tellende Europese Unie, wat de eerste uitbreiding van het lidmaatschap markeert sinds haar oprichting in 1999.

De voorzitter van de AU, de Comoren-president Azali Assoumani, schoof ook aan tafel bij de permanente leden van de G20.

Het voorstel voor een permanent lidmaatschap van de AU werd aanvankelijk in juni 2023 ingediend door premier Modi, die steun kreeg van de EU, Rusland, China en Japan.

‘Nieuwe specerijenroute’

De G20-top zag de onthulling van een nieuw mondiaal infrastructuur- en investeringsplatform – de India – Middle East – Europe (IMEC) Economic Corridor, die, zoals het Witte Huis in het persbericht uitlegde:

…zal naar verwachting de economische ontwikkeling stimuleren door verbeterde connectiviteit en economische integratie op twee continenten, waardoor duurzame en inclusieve economische groei wordt ontsloten.

De corridor zal verreikende en strategische verbindingen bieden via havens en spoorwegen en zal Saoedi-Arabië, de VAE, Israël, Jordanië, Europa en India met elkaar verbinden.

Hoewel de VS binnen deze corridor niet rechtstreeks met elkaar verbonden zullen zijn, heeft het land een belangrijke rol gespeeld in de onderhandelingen en bevordert het de ontwikkeling van commerciële hubs langs de corridor, de export van schone energie, het aanleggen van onderzeese kabels om de internetconnectiviteit en telecommunicatie te verbeteren, en het uitbreiden van betrouwbare toegang tot elektrische netwerken.

Premier Modi voegde eraan toe dat dit project de naleving van internationale normen, wetten en voorschriften zal verbeteren en het respect voor de territoriale soevereiniteit van landen zal bevorderen.

Khan was het ermee eens:

Het is duidelijk dat dit het Indiase en Amerikaanse antwoord is op het Chinese Belt and Road Initiative…

De ontwikkeling komt op een moment dat het Chinese BRI steeds meer kritiek krijgt vanwege het gebrek aan transparantie en de toenemende bezorgdheid over het imago van het BRI als een ‘schuldenval’ voor de lidstaten.

Bovendien heeft Italië zich onlangs teruggetrokken uit de BRI, wat een grote klap was voor de Chinese ambities als alternatief economisch model.

Bilaterale en multilaterale ontwikkelingen

Op dag 1 waren er drie bilaterale ontmoetingen tussen premier Modi, als voorzitter van de G20, met Fumio Kishida, premier van Japan; Rishi Sunak, premier van Groot-Brittannië, en Giorgia Meloni, premier van Italië.

Naast de multilaterale overeenkomst over IMEC lanceerde premier Modi de Global Biofuels Alliance, waarbij 19 landen en 12 internationale organisaties ermee instemden lid van de organisatie te worden.

De VS, Brazilië en India zijn als stichtende leden van de groep verantwoordelijk voor ruim 80% van de productie en consumptie van ethanol.

In de eerste plaats streeft de alliantie ernaar om het aandeel van ethanol dat in benzine wordt gemengd tegen 2025-2026 met 20% te verhogen, in een poging het verbruik van fossiele brandstoffen terug te dringen.

Bovendien zal de alliantie zich richten op het verbeteren van de technologische samenwerking op het gebied van biobrandstoffen en het verminderen van de afhankelijkheid van OPEC+-landen.

Hoewel China, Rusland en Saoedi-Arabië ervoor kozen om zich niet bij de alliantie aan te sluiten, was er zelfs aanzienlijke belangstelling van landen buiten de G20, waaronder IJsland, Kenia, Guyana, Paraguay, de Seychellen, Sri Lanka, Oeganda en Finland.

Opmerking: houd er rekening mee dat de opmerkingen van professor Khan deels in het Hindi en deels in het Engels zijn gemaakt. Eventuele vertalingen zijn van mijzelf.