Het idee van de voorzitter van L&T om 90 uur per week te werken: is India klaar om dit als norm te hanteren?

In oktober 2023 zette NR Narayana Murthy, medeoprichter van Infosys, een van de toonaangevende IT-dienstverleners van India, een hevige discussie op gang toen hij suggereerde dat Indiërs 70 uur per week zouden moeten werken om de productiviteit en economische groei van het land te stimuleren.

Zijn opmerkingen leidden tot uitgebreide discussies over de balans tussen werk en privé en het welzijn van werknemers op de Indiase werkplekken.

Ondanks de controverse bleef Murthy standvastig.

“Ik geloof niet in een evenwicht tussen werk en privéleven… Ik heb mijn mening niet veranderd. Ik zal dit met me meenemen naar het graf,” herhaalde hij tijdens een interview met CNBC-TV18 in november, een jaar nadat de ophef leek te zijn bedaard.

Vorige week werd het debat opnieuw aangewakkerd door een soortgelijke verklaring van SN Subrahmanyan, voorzitter van Larsen & Toubro (L&T), een van de grootste Indiase multinationale conglomeraten gespecialiseerd in engineering, procurement en construction (EPC).

Tijdens zijn toespraak aan de werknemers werd Subrahmanyan ondervraagd over het beleid van het bedrijf om op zaterdag te werken.

Zijn antwoord ging echter nog een stap verder:

“Ik betreur het dat ik je niet op zondag kan laten werken. Als ik je op zondag kan laten werken, ben ik gelukkiger, want ik werk zelf ook op zondag. Wat doe je thuis? Hoe lang kun je naar je vrouw staren? Kom op, ga naar kantoor en begin met werken.”

Subrahmanyan deelde ook een anekdote over een gesprek dat hij had met een Chinees die opmerkte dat China de Verenigde Staten zou kunnen overtreffen, omdat Chinese werknemers doorgaans 90 uur per week werken, vergeleken met de 50-urige werkweek van Amerikanen.

Hij gebruikte dit als voorbeeld en zei tegen zijn werknemers: “Als je de beste van de wereld wilt worden, moet je 90 uur per week werken. Ga aan de slag, jongens.”

Verklaring van L&T-voorzitter SN Subrahmanyan wekt woede op

De opmerkingen van Subrahmanyan leidden tot een breed scala aan reacties van collega’s uit de sector en voorstanders van geestelijke gezondheidszorg.

De bekende Indiase actrice en voorvechter van geestelijke gezondheid Deepika Padukone, die de stichting The Live Love Laugh Foundation leidt, noemde de opmerkingen “schokkend” en benadrukte de verantwoordelijkheid van hoge leiders om een meer evenwichtige toon aan te slaan.

Anand Mahindra, voorzitter van de Mahindra Group, een van de grootste Indiase zakenconglomeraten en een belangrijke speler in de auto-industrie, reageerde terughoudend:

“We moeten ons richten op de kwaliteit van het werk, niet op de kwantiteit. Het gaat niet om 40, 70 of 90 uur. Wat telt, is de output en de waarde die het creëert.”

Mahindra merkte verder op dat er zelfs binnen 10 uur gericht werk een aanzienlijk resultaat kan worden behaald.

Als reactie op de kritiek verdedigde L&T zijn voorzitter en gaf een verklaring uit waarin stond:

“Bij L&T staat het opbouwen van de natie centraal in onze missie. Al meer dan tachtig jaar vormen wij de infrastructuur, industrie en technologische mogelijkheden van India.”

Wij geloven dat dit het decennium van India is: een tijd waarin we ons gezamenlijk moeten inzetten en moeite moeten doen om vooruitgang te boeken en onze gezamenlijke visie te verwezenlijken om een ontwikkelde natie te worden. De opmerkingen van de voorzitter weerspiegelen deze grotere ambitie en benadrukken dat buitengewone resultaten buitengewone inspanningen vereisen.

Wat zeggen de voorbeelden in Japan, China en Zuid-Korea?

Subrahmanyan en Murthy zijn niet de enigen die pleiten voor langere werkdagen om de economische groei te stimuleren.

De ervaringen van ontwikkelde Aziatische economieën laten echter zien welke ernstige gevolgen dergelijke praktijken kunnen hebben.

In Japan hebben de extreem lange werkdagen een grote tol geëist van de gezondheid en het welzijn van werknemers. In veel gevallen leidde dit tot zelfmoord.

Dit fenomeen, bekend als “karoshi”, betekent “dood door overwerk”.

In 2023 pleegden ongeveer 2.900 mensen in Japan zelfmoord vanwege werkgerelateerde problemen.

Erkenning van de ernst van de situatie leidde ertoe dat de Japanse overheid in 2018 de ‘Wet op de hervorming van de werkstijl’ invoerde om overmatig overwerk tegen te gaan.

Uit overheidscijfers blijkt dat in 2022 slechts 9% van de werknemers meer dan 60 uur per week werkte. Dat is een halvering in vergelijking met twintig jaar geleden.

Ook de jongere generatie in Japan lijkt haar prioriteiten opnieuw te bepalen.

Volgens het Japan Research Institute vindt slechts 30% van de jonge Japanners het belangrijk om carrière te maken.

Voor velen is een zinvol werk en de vreugde van samenwerking belangrijker geworden.

Bron: The Tokyo Review

Subrahmanyan’s bewondering voor de Chinese werkkultuur negeert echter de valkuilen ervan.

De Chinese technologie- en start-upsector heeft de zware “996”-cultuur populair gemaakt. Hierbij werken werknemers zes dagen per week van 9.00 tot 21.00 uur, wat neerkomt op 72 uur per week.

Hoewel deze praktijk wijdverbreid is, is het in strijd met de Chinese arbeidswetgeving, die een werkweek van 40 uur voorschrijft.

Grote bedrijven als Huawei, Alibaba en ByteDance zijn op grote schaal bekritiseerd omdat ze deze meedogenloze planning steunen. Deze planning wordt in verband gebracht met burn-out en een verslechtering van de geestelijke gezondheid.

In Zuid-Korea, een van de landen met de langste werkdagen ter wereld, eist het fenomeen ‘gwarosa’ (dood door overwerk) jaarlijks talloze levens.

Onlangs kreeg de Zuid-Koreaanse overheid kritiek nadat ze voorstelde om de maximale wekelijkse werkuren te verhogen van 52 naar 69.

Millennials en Gen Z-medewerkers waren fel tegen de maatregel en dwongen de overheid om deze te heroverwegen.

Gaurav Bhagat, directeur van Consortium Gifts, gaf Invezz het volgende commentaar op deze voorbeelden:

Hoewel landen als Zuid-Korea en Japan historisch gezien dergelijke intensieve werkkulturen hebben aangenomen, zijn ze sindsdien overgestapt op het bevorderen van een goede balans tussen werk en privéleven, nadat ze de gevolgen voor de productiviteit en de geestelijke gezondheid zagen.

De gevolgen voor de geestelijke gezondheid

India staat wereldwijd bekend als een van de landen met de meeste overbelasting van werknemers, die er de langste uren maken.

Volgens de Internationale Arbeidsorganisatie werkt de gemiddelde Indiase werknemer 46,7 uur per week.

Bovendien werkt 51% van de Indiase beroepsbevolking 49 uur of meer per week, waarmee het land op de tweede plaats staat in de wereld wat betreft lange werkdagen.

Uit een onderzoek van Deloitte uit 2024 bleek welke gevolgen deze intensieve werkkultuur heeft.

Uit het onderzoek bleek dat 56% van de Indiase werknemers uitputting als hun grootste zorg beschouwde, terwijl 70% de voorkeur gaf aan werkgevers die prioriteit geven aan initiatieven voor geestelijke gezondheid en welzijn.

De financiële impact van een slechte geestelijke gezondheid is ook enorm. Uit het Deloitte Mental Health Survey 2022 bleek dat Indiase werkgevers jaarlijks ongeveer $ 14 miljard verliezen door afwezigheid, lagere productiviteit en personeelsverloop als gevolg van geestelijke gezondheidsproblemen.

Vidya Khan, psycholoog, hypnotherapeut en somatic energy coach, beschreef de progressieve effecten van overwerk op de mentale en fysieke gezondheid.

“Overwerk beïnvloedt de slaap, verhoogt de stress en leidt tot een stijging van het cortisolgehalte”, aldus de arts. naar Invezz .

“Dit veroorzaakt hormonale onevenwichtigheden, een verminderde verbinding met dierbaren, wat leidt tot oxytocine-verschillen, verwaarloosde zelfzorg, wat resulteert in chronische ziekten, en lagere niveaus van endorfines en serotonine. Uiteindelijk verstoort het het neurologische, hormonale, spijsverterings-, fysiologische en immuunsysteem.”

Khan waarschuwde dat als deze problemen niet worden aangepakt, ze in de komende jaren kunnen leiden tot “een enorme collectieve burn-outpandemie.”

Waarom topmanagers lange dagen kunnen werken, maar werknemers niet

Hoewel er een duidelijk verband is tussen langere werkuren en een slechtere geestelijke gezondheid, negeren topmanagers deze bezwaren vaak als ze hun werknemers vragen om langer te werken.

Als ze worden uitgedaagd, verwijzen ze vaak naar hun eigen voorbeeld en stellen ze dat als norm.

Wat echter vaak ongenoemd blijft, zijn de goed opgebouwde ondersteuningssystemen die hun last verlichten, en de genereuze vergoeding voor de tijd die ze besteden.

Sanjeev Sanyal, econoom en lid van de Economische Adviesraad van de premier, ging hierover in op X:

“Alleen zeer ervaren managers kunnen 80-urige werkweken volhouden, omdat de systemen daarop zijn ingericht (niet alleen het salaris, maar ook secretaresses, assistenten, etc.). De rest heeft ook een leven nodig.”

Subrahmanyan ontving bijvoorbeeld een indrukwekkende vergoeding van Rs 51 crore voor het boekjaar 2024, een stijging van 43% ten opzichte van het boekjaar 2023.

In tegenstelling hiertoe was de gemiddelde salarisverhoging voor niet-leidinggevenden bij L&T in het boekjaar 2024 slechts 1,74%, terwijl de beloning van leidinggevenden met 20,38% steeg.

Volgens het laatste jaarverslag van L&T is de stijging van de managementvergoeding te wijten aan hogere winsten en hogere commissietarieven.

Het gemiddelde salaris van werknemers is de afgelopen vijf jaar echter slechts met Rs 1,44 lakh per jaar gestegen.

Bron: The Economic Times

In een redactioneel artikel voor The Economic Times benadrukte Harsh Goenka, voorzitter van RPG Enterprises, het verschil in vergoeding om de uitdagingen te benadrukken die gepaard gaan met het invoeren van een werkweek van 70 of 90 uur.

Hij erkende dat dergelijke uitspraken voortkomen uit een “diepgaande toewijding aan de vooruitgang van India”, maar dat ze mogelijk niet aansluiten bij de waarden van de huidige werknemers.

“Hoewel topbestuurders en eigenaren vaak aanzienlijke financiële beloningen krijgen, genieten de meeste werknemers niet van soortgelijke voordelen. Dit verschil maakt het moeilijk om langere werkweken voor iedereen te rechtvaardigen,” aldus Goenka.

Ook de Indiase arbeidswetgeving ondersteunt het evenwicht tussen werk en privéleven. De Factories Act van 1948 en de Shops and Establishments Acts van de verschillende staten beperken de werkweek tot 48 uur en vereisen dat niet-vrijgestelde werknemers voor overwerk het dubbele van hun normale loon krijgen.

“Deze bepalingen zijn cruciaal voor de bescherming van het welzijn van de werknemers, met name voor arbeiders, en moeten intact blijven. Voor kantoorpersoneel is het gesprek nog in ontwikkeling”, aldus Simantika Mukherjee, Group CHRO van Tribeca Developers, een vooraanstaande vastgoedontwikkelaar in India.

Hoe u uw productiviteit verhoogt en de groei stimuleert zonder het risico van burn-out te lopen

Leiders in de industrie en deskundigen in de sector zijn het erover eens dat het tijdperk waarin lange werkdagen gelijkgesteld werden met productiviteit voorbij is.

Bhagat stelt dat India zich in plaats van alleen het aantal gewerkte uren te verhogen, moet richten op het verhogen van de productiviteit door middel van vaardigheidsontwikkeling, technologische integratie en het bevorderen van een cultuur van innovatie.

“Uit mijn ervaring blijkt dat bedrijven die investeren in het welzijn en de ontwikkeling van hun werknemers een 35% hogere retentiegraad en een 20% hogere productiviteit zien. De toekomst ligt niet in harder werken, maar in slimmer werken: een omgeving creëren waarin ambitie en welzijn samengaan,” aldus Bhagat, die ook consultant en TEDx-spreker is.

Goenka is het hiermee eens en voegt toe dat leiders zich moeten richten op het creëren van een cultuur van uitmuntendheid, in plaats van een vast aantal uren voor te schrijven. Zo kunnen werknemers op hun eigen manier excelleren.

“De groeiverhalen van India vragen om toewijding en inzet, maar er is ook een werknemersbestand nodig dat gemotiveerd, creatief en mentaal gezond is”, aldus Goenka.