China berada di barisan hadapan apabila permintaan global untuk mineral kritikal meningkat

China kini menyumbang kira-kira dua pertiga daripada kapasiti pemprosesan dan penapisan mineral penting dunia, menurut data UNCTAD baru-baru ini.

China mendahului dalam memproses aluminium, litium, kobalt, logam nadir bumi, mangan dan grafit semula jadi, meletakkannya di tengah-tengah rantaian bekalan global. Selain itu, China mengendalikan lebih daripada satu pertiga daripada pemprosesan tembaga dan nikel dunia.

Permintaan global yang semakin meningkat untuk mineral seperti tembaga, kobalt, litium dan nikel didorong oleh kepentingannya dalam teknologi baru muncul seperti kereta elektrik dan turbin angin.

Apabila dunia beralih kepada tenaga hijau, permintaan untuk sumber ini dijangka berkembang dengan pesat, dengan penganalisis mengunjurkan peningkatan besar dalam pengeluaran menjelang 2050.

Mengubah landskap pengeluaran global

Walaupun kedudukan dominan China dalam pengeluaran mineral penting, negara lain secara beransur-ansur mengembangkan bahagian mereka.

Sejak 2010, pengeluaran nadir bumi telah meningkat dengan ketara di Amerika Syarikat dan Australia.

Tambahan pula, negara seperti Myanmar dan Thailand baru-baru ini telah meningkatkan operasi perlombongan mereka, menunjukkan peralihan dalam corak pengeluaran global.

Apabila permintaan untuk mineral penting semakin meningkat, kerajaan di seluruh dunia berhati-hati meletakkan diri mereka untuk memenuhinya.

Walaupun China terus memainkan peranan besar dalam memproses dan menapis bahan mentah penting ini, peningkatan pelakon pasaran baharu menunjukkan kepelbagaian hab pengeluaran global dan landskap yang berubah dalam industri mineral kritikal.

Permintaan yang meningkat untuk mineral utama, didorong oleh teknologi baharu seperti kenderaan elektrik dan sumber tenaga boleh diperbaharui, memberikan cabaran alam sekitar yang besar.

Perlombongan mineral ini, selalunya melalui kaedah lubang terbuka, membawa kepada penebangan hutan, kemusnahan habitat, hakisan tanah, pencemaran air, dan gangguan ekosistem, menyumbang kepada degradasi tanah dan kehilangan biodiversiti.

Pengeluaran dan pemprosesan mineral kritikal yang intensif tenaga menghasilkan pelepasan gas rumah hijau yang ketara dan pencemaran udara. Proses penapisan dan peleburan yang tidak mampan boleh memburukkan lagi isu perubahan iklim dan kualiti udara.

Selain itu, penggunaan air dan pencemaran daripada perlombongan dan pemprosesan menghabiskan sumber air tempatan, mencemarkan badan air dengan sebatian berbahaya, dan merosakkan ekosistem.

Rantaian bekalan mineral ini yang meluas, merangkumi pelbagai negara, juga memberi kesan kepada alam sekitar akibat pelepasan pengangkutan dan penggunaan tenaga.

Usaha sedang dibuat untuk menggalakkan teknik perlombongan mampan, mengurangkan kesan alam sekitar daripada pengekstrakan mineral, dan membangunkan strategi ekonomi kitar semula dan bulat untuk mengurangkan kesan alam sekitar akibat peningkatan permintaan bagi mineral utama.