Interview: Amerikaanse tarieven kunnen India 3 tot 5 miljard dollar aan exportkosten en een daling van de bbp-groei met 10 basispunten opleveren, zegt Dr. Devendra Pant van India Ratings and Research.

Donald Trumps intrede in het Witte Huis en zijn handelspolitiek, met name het opleggen van importtarieven, hebben de wereldwijde economische stabiliteit verstoord.

Na het opleggen van tarieven op de import van staal en aluminium, bracht Trump de wereldeconomieën opnieuw in beroering door een tarief van 25% aan te kondigen op buitenlandse auto’s en auto-onderdelen.

Naarmate 2 april nadert – een datum die Trump “Bevrijdingsdag” heeft genoemd – waarop hij zijn tot nu toe belangrijkste handelspolitiek, wederzijdse tarieven, zal onthullen, zijn economen, handelsexperts en marktanalisten druk bezig met het beoordelen van zijn waarschijnlijke stappen en de potentiële impact daarvan op de wereldeconomie.

Invezz sprak met Dr. Devendra Pant, hoofdeconoom bij India Ratings and Research, om inzicht te krijgen in wat er te verwachten is.

Pant merkte op dat hoewel de relatief geringe afhankelijkheid van India van de externe vraag enige bescherming biedt tegen wereldwijde verstoringen, een krimp van de export waarschijnlijk gevolgen zal hebben voor de productiesector.

Hij schat dat als de VS wederzijdse tarieven op India oplegt om het tariefverschil te elimineren, India een verlies van 3 tot 5 miljard dollar aan export zou kunnen lijden, wat neerkomt op een daling van de bbp-groei met 10 basispunten.

“Hoewel de verhoging van de Amerikaanse tarieven gevolgen zal hebben, is het onwaarschijnlijk dat deze ernstig zullen zijn,” zei Pant.

Bewerkt fragment:

Dr. Devendra Pant, India Ratings and Research

Hoe goed is India beschermd tegen de tarieven van Trump?

Invezz: Fitch zegt dat India enigszins beschermd is tegen het Amerikaanse handelsbeleid vanwege de geringe afhankelijkheid van de buitenlandse vraag. De RBI heeft ook gezegd dat de sterke binnenlandse vraag de economische groei zal ondersteunen. Uw mening?

Er zijn verschillende manieren om hiernaar te kijken. Het is bekend dat India een verhaal van binnenlandse vraag is, in tegenstelling tot landen als China en andere landen met exportgeleide groei.

Het is belangrijk omdat, als we kijken naar de periode 2000-2008 – of we nu de oude of de nieuwe basis voor het bbp gebruiken – de jaren 2003-2008 de gouden periode voor India waren.

In die periode was de economische groei zeer hoog. Als we die periode analyseren, groeiden de Indiase exporten in dollars, die we vaak als maatstaf voor het exportvolume gebruiken, gemiddeld met ongeveer 25%.

Op dit moment zien we een veel zwakkere exportgroei, waarschijnlijk in de lage of middelhoge enkelcijferige percentages. Deze discussie betreft specifiek de export van goederen, niet van diensten.

Daardoor hebben we gezien dat de groei van onze bruto toegevoegde waarde (BTV) in de maakindustrie bijna 9% bedroeg; dat is dus het belang van de externe vraag.

Maar ja, als uw externe vraag, of export als percentage van het bbp, geen erg hoog percentage is, dan is het zo dat de economie tot op zekere hoogte geïsoleerd is, zelfs als er ongunstige ontwikkelingen in de wereld zijn.

Een ander cruciaal gegeven om te overwegen is echter het handelsoverschot van India met de VS.

Hoewel India een groot algemeen handelstekort heeft, handhaaft het een handelsoverschot met de VS, een van de weinige economieën waarmee India een handelsoverschot heeft.

In het fiscale jaar 2024 bedroeg het Indiase handelsoverschot met de VS bijvoorbeeld $35,32 miljard.

In de eerste acht maanden van het fiscale jaar was dit overschot gedaald tot $23,26 miljard.

Maar ja, als je naar de economie als geheel kijkt, omdat de handel geen groot deel van het Indiase bbp uitmaakt, zullen negatieve ontwikkelingen in de wereldwijde vraag een relatief kleinere impact hebben op de Indiase economie dan op economieën waar de handel een groter aandeel in het bbp heeft.

Dat gezegd hebbende, als die contracten wegvallen, zult u de impact op de productiesector zien. U zult een groei in de productie zien die we nu moeilijk kunnen stimuleren.

En als de productie afneemt, zal uw hele economie vertragen, en de meeste mensen die afhankelijk zijn van deze sectoren als bron van lonen en salarissen, zullen daar de gevolgen van ondervinden.

Verhoging van de Amerikaanse tarieven kan India 3 tot 5 miljard dollar aan export kosten.

Wat betreft tarieven, wijzen onze schattingen uit dat de handelseffecten afhangen van hoe diepgaand men de tariefclassificaties onder de geharmoniseerde systeemcode (HS-code) bekijkt.

Hoe breder de classificatie, hoe duidelijker de geaggregeerde trends worden.

In de handel tussen India en de VS bestaat bijvoorbeeld een tariefverschil: India heft hogere tarieven op Amerikaanse goederen dan de VS op Indiase goederen.

Het gewogen gemiddelde tariefverschil bedraagt ongeveer 7%.

Historisch gezien overschreed het gewogen gemiddelde tarief van India op Amerikaanse goederen in 2000 de 20%, maar tegen 2008 was het gedaald tot onder de 10%.

Momenteel bedraagt het gemiddelde tariefverschil tussen de tarieven die de VS op Indiase goederen heffen en de tarieven die India op Amerikaanse goederen heft 7,1 procentpunten.

Bij bepaalde producten is het tariefverschil veel groter.

Neem bijvoorbeeld bourbonwhisky. India hief traditioneel een invoertarief van 150% op geïmporteerde whisky.

Onlangs waren er berichten dat dit percentage was verlaagd tot 100%.

Het totale volume aan geïmporteerde bourbonwhisky in India is echter nog steeds relatief laag.

Schotse whisky blijft een dominante speler, waarbij veel Indiase consumenten de rode en zwarte varianten verkiezen.

Hoewel tariefverlagingen op whisky-importen enige impact kunnen hebben, zal het totale effect op de handel afhangen van bredere economische trends en sectorspecifieke vraagpatronen.

We hebben een analyse op tweecijferig niveau uitgevoerd, waarbij we 97 HS4-categorieën hebben onderzocht, en geconcludeerd dat als het tariefverschil nul is en de VS de tarieven verhoogt volgens de classificatie van de Wereldbank – specifiek volgens de World Integrated Trade Solutions Database – de impact op de Indiase export ongeveer $3-5 miljard zou kunnen bedragen.

Dit kan zich vertalen naar ongeveer 10 basispunten (bps) aan bbp-groei.

De Indiase export van auto-onderdelen naar de VS

Een cruciale factor om te overwegen – neem bijvoorbeeld auto-onderdelen – is dat de Indiase export van auto-onderdelen naar de VS weliswaar aanzienlijk is, maar niet overweldigend groot.

Sommige Indiase fabrikanten leveren onderdelen aan grote Amerikaanse autofabrikanten zoals GM en Ford.

De vraag is of deze originele apparatuurfabrikanten (OEM’s) tegen 2 april nieuwe leveranciers tegen dezelfde kosten kunnen vinden.

Als Indiase leveranciers bijvoorbeeld een onderdeel voor $10 per stuk leveren, is het onwaarschijnlijk dat GM of andere autofabrikanten tegen 2 april onmiddellijk een andere leverancier vinden die hetzelfde product voor dezelfde prijs aanbiedt.

Nu, één factor die meegerekend moet worden is: stel dat de VS na deze tarievenoorlog en alles de tarieven verhoogt.

En dat is 7,1%, het tariefverschil van India. En als de aankoopprijs van die goederen in de VS stijgt, wat gebeurt er dan met de Amerikaanse inflatie?

Als u de handelsonderhandelingen volgt, zult u zien dat sommige punten niet onderhandelbaar zijn.

Neem bijvoorbeeld de situatie van twintig jaar geleden: India stapte uit de WTO omdat subsidies aan boeren en voedselsubsidies aan consumenten niet onderhandelbaar waren.

India trok zich voornamelijk terug uit RCEP vanwege problemen met betrekking tot zuivelproducten. Deze handelsonderhandelingen zijn dus een langdurig en zeer traag proces.

Er zal sprake zijn van geven en nemen. Elke economie zal proberen haar winst te maximaliseren. Zoals we in de speltheorie zeggen, is het een tweepersoons nul-somspel.

Als de ene partij verliest, wint de andere partij hetzelfde bedrag, wat leidt tot een zeer strategisch onderhandelingsproces.

Het blijft onzeker of deze tariefmaatregelen volledig zullen worden geïmplementeerd, vooral gezien de vergeldingsmaatregelen van belangrijke Amerikaanse handelspartners zoals Canada en Mexico.

Canada exporteert bijvoorbeeld alleen al voor ongeveer 45 miljard dollar aan auto’s naar de VS.

Gezien de hoge inzet, draaien de huidige ontwikkelingen mogelijk meer om het aan de onderhandelingstafel brengen van belanghebbenden dan om het afdwingen van ingrijpende tariefmaatregelen.

Maar het is onwaarschijnlijk dat de gevolgen zo ernstig zullen zijn als aanvankelijk werd verwacht, bijvoorbeeld vlak na de verkiezing van Trump. Ik denk dat zowel de industrie als de bevolking er nu meer van overtuigd zijn dat er wel degelijk impact zal zijn, maar dat die waarschijnlijk niet erg significant zal zijn.

Kwetsbare sectoren

Bepaalde sectoren kunnen echter aanzienlijke uitdagingen ondervinden.

Op basis van tariefverschillen en het aandeel van India in wederzijdse tarieven behoren tot de meest kwetsbare sectoren onder andere auto-onderdelen, waar India een 24,2% hoger tarief op Amerikaanse importen toepast, ijzer en staal (16,5% verschil), edelstenen en halfedelstenen (10%), farmaceutische producten (10%), elektrische machines en apparatuur (9%), kleding en kledingaccessoires (9%), minerale brandstoffen (8%) en organische chemicaliën (6%).

Deze goederen vertegenwoordigen bijna twee derde van de totale Indiase export naar de VS, waardoor ze bijzonder gevoelig zijn voor tariefwijzigingen.

Er is nu nog een ander soort impact waar niet veel mensen over praten.

Deze kwetsbaarheid is dus gebaseerd op het aandeel van de goederen die India naar de VS exporteert. Maar hoe zit het met bepaalde goederen waarvan het totale exportvolume misschien niet erg significant is, maar het aandeel van de export naar de VS in de totale Indiase export van die goederen wel?

Dan blijkt dat er in sommige sectoren, afhankelijk van de bestemming, sprake kan zijn van kwetsbaarheid.

Producten zoals varkenshuid en kunstmatig varkensvlees, evenals bereidingen van vlees of vis, zouden bijvoorbeeld getroffen kunnen worden, ondanks hun lagere totale exportwaarde.

Farmaceutische producten zijn ook een grote zorg, aangezien bijna 30% van de totale farmaceutische export van India in de eerste acht maanden van het fiscale jaar 2025 naar de VS ging.

Ook de textielgerelateerde export, hoewel goed voor slechts 7,5-8% van de totale Indiase export, zou onder druk kunnen komen te staan.

Kortom, hoewel de verhoging van de Amerikaanse tarieven gevolgen zal hebben, is het onwaarschijnlijk dat deze ernstig zullen zijn.

Het geschatte effect op de bbp-groei bedraagt ongeveer 10 basispunten, terwijl de totale impact op de Indiase export naar de VS tussen de 3 en 5 miljard dollar zou kunnen liggen.

Over de mogelijkheid van dumping en “China plus één”

Invezz: De Amerikaans-Chinese betrekkingen staan ook centraal in dit handelsbeleid dat hij voert. Er is altijd de angst dat wanneer er heffingen tegen China worden opgelegd, ze de route via Zuidoost-Aziatische landen zullen nemen en hun goederen in India zullen dumpen. Ziet u dat gebeuren? Of, aan de andere kant, zou dit ook een kans kunnen zijn voor bedrijven die willen diversifiëren en zich losmaken van China?

“China plus één” is in het nieuws geweest, maar afgezien van een paar sectoren heeft het in de praktijk weinig tractie gekregen.

Als je kijkt naar de uitgaande directe buitenlandse investeringen (FDI) uit China, zijn die grotendeels naar Bangladesh, Vietnam en enkele Afrikaanse landen gegaan, waarbij India werd overgeslagen.

De opvallende uitzondering is de Apple-productie, die via Foxconn naar India is gekomen.

Hoewel we nu mobiele telefoons exporteren, heeft Samsung drie tot vier jaar geleden een grote fabriek in Noida opgezet, maar of dat echt past binnen de “China plus één”-strategie is discutabel.

Zelfs als we dat meerekenen, heeft India weinig kunnen profiteren van “China plus één”.

Wat betreft het dumpen, ja, daar zijn wel zorgen over.

De afgelopen dagen is er nieuws geweest dat India overweegt de invoertarieven op staal uit China te verhogen om dumping door andere landen die elders niet kunnen exporteren te voorkomen.

Indien nodig kunnen er ook niet-tarifaire belemmeringen worden ingevoerd. Onder niet-tarifaire belemmeringen kunnen quota worden opgelegd om de hoeveelheid staalimport uit een specifiek land te beperken.

Moet India deze kans aangrijpen om zich minder af te schermen?

Invezz: Er is ook een groep economische experts die deze handelsspanning ziet als een kans voor India om zich minder afhankelijk te maken. Sommigen beweren dat er, vanwege het grote verschil in tarieven tussen de VS en India, mogelijk sprake is van zelfgenoegzaamheid onder Indiase fabrikanten. Zou dit het moment kunnen zijn voor India om een gedurfde stap te zetten en die “animal spirits” echt aan te wakkeren door de tarieven te verlagen?

We moeten dit op twee manieren bekijken. Ten eerste moeten we de binnenlandse industrie beschermen, omdat de industriële basis en ontwikkeling van India nog steeds zwak zijn.

De tijd van 1991, toen de economische hervormingen begonnen, is voorbij. De gemiddelde piek-tariefpercentages waren toen aanzienlijk hoger voordat ze geleidelijk werden verlaagd.

Als iemand vandaag de dag zou voorstellen om de tarieven op zuivelproducten te verlagen, zou mijn antwoord zijn dat dat zeer onwaarschijnlijk is.

India is ‘s werelds grootste melkproducent, maar het melkverbruik per hoofd van de bevolking blijft relatief laag.

Als de invoerrechten op melkpoeder worden verlaagd en goedkoper melkpoeder uit landen met een groot overschot tegen Rs. 40 per kg wordt geïmporteerd, kunnen Indiase producenten dan concurreren? Nee.

Melk is voor veel boeren de enige regelmatige inkomstenbron; zij ontvangen wekelijks of tweewekelijks betalingen.

In tegenstelling tot tarwe- of rijstboeren, die pas na drie tot vier maanden betaald krijgen, zijn melkveehouders afhankelijk van een constante geldstroom.

Als goedkopere importproducten de markt overspoelen, zal de lokale melkinkoop eronder lijden, met gevolgen voor het levensonderhoud van de boeren.

Hoewel het in theorie goed klinkt om de ‘animal spirits’ los te laten en de tarieven te verlagen, moet de overheid de belangen van zowel consumenten als producenten in evenwicht brengen.

Het gaat niet alleen om de bescherming van consumenten, maar ook om het voortbestaan van de binnenlandse industrie.

Natuurlijk is er wel vooruitgang geboekt. Sinds 1991 heeft India de tarieven op veel goederen aanzienlijk verlaagd.

De overheid zal altijd een kosten-batenanalyse uitvoeren voordat dergelijke beslissingen worden genomen.

Handelspolitiek is altijd een kwestie van geven en nemen.

Duurzame reële loongroei in de economie is nodig om de consumptie te stimuleren.

Invezz: Naast deze tariefdreigingen zijn er ook andere tegenwinden geweest, zoals de tegenvallende bedrijfswinsten en de uitstroom van buitenlandse portefeuillebeleggingen. Welke andere tegenwinden zal de economie dit boekjaar waarschijnlijk ondervinden, afgezien van deze handelsspanningen?

Waar we in 2019-2020 problemen mee hadden, is dat de overheid de vennootschapsbelasting verlaagde, toch? De verwachting was dat de bedrijfsinvesteringen zouden toenemen.

Dat viel samen met een vertraging van de groei. Iedereen kijkt nu naar COVID, maar al vóór COVID, zelfs in het boekjaar 2020, vertraagde de groei.

En daarna is de bedrijfsinvesteringen of investeringen uit de particuliere sector niet toegenomen.

Er was een lichte stijging in boekjaar 2023. In boekjaar 2022 zagen we ook een toename, maar dat was slechts herstel van de COVID-periode.

In het boekjaar 2023 was er dus wel enige beweging, maar in het boekjaar 2024 hebben we geen sterke particuliere investeringen in de economie gezien.

En waarom gebeurt het niet? Het gebeurt niet omdat de consumptievraag nog niet zo sterk of stabiel is.

Je kunt drie India’s hebben – een voor de bovenklasse, een voor de middenklasse en een voor de onderklasse.

Wat er nu gebeurt, is dat er nauwelijks impact is op de goederen en diensten die door de bovenste inkomensgroep worden geconsumeerd.

Maar voor degenen die zich in het lagere segment bevonden, was er een probleem.

Als we naar de loongroei kijken, moeten we ons niet richten op de nominale groei, maar op de reële groei.

De reële loongroei in de niet-financiële sector is gedaald van een percentage in de lage tienerjaren naar een percentage in de lage tot middelhoge enkelcijferige range.

De loongroei op het platteland, met name de oogstlonen, vertoonde een negatieve reële loongroei, hoewel deze de afgelopen kwartalen weer positief is geworden.

Zolang er geen sprake is van aanhoudende reële loongroei in de economie – niet alleen nominale loongroei – zal de stabiliteit van de consumptievraag altijd een probleem blijven. En zolang dat niet het geval is, is het onwaarschijnlijk dat we aanhoudende BBP-groei zullen zien.

We blijven rond de 6,5% groei hangen, maar als we hoger mikken, als we grote ambities hebben, moet er sprake zijn van sterke loongroei.

Dat zal de consumptie stimuleren, en de consumptie zal vervolgens leiden tot investeringsgroei.